Budowlane Warsztaty Inżynierskie „Karkonosze 2009”

– w duchu integracji studenckiej

Owocem nawiązanej współpracy pomiędzy Kołami Naukowymi „Conkret” i „EcoFuture” były Budowlane Warsztaty Inżynierskie, które w tym roku odbyły się w dniach 9 ÷ 11 października br. w Dziwiszowie, pod Jelenią Górą (woj. dolnośląskie). Liczba studentów chętnych do wzięcia udziału w Warsztatach przekroczyła wszelkie oczekiwania – 29 miejsc przygotowanych przez organizatorów rozeszło się jak „ciepłe bułeczki”! O wyborze miejsca zadecydowały atrakcyjne warunki noclegowe i uroki otaczającej przyrody – bliskość Karkonoszy i Gór Kaczawskich.

Po przybyciu na miejsce docelowe, którym było urokliwe „Siedlisko Arte”, na wszystkich uczestników czekał już gorący posiłek w iście staropolskim stylu. Nie małą niespodziankę stanowił również wystrój i klimat każdego z wynajmowanych pokoi – począwszy od kameralnego „Namiotowego”, przez „Słoneczny” z wanną z hydromasażem po „Kominkowy” z dzikim paleniskiem i fińską sauną. Wszystkie te atrakcje – jak i wiele innych – mieściły się pod ponad 100-letnią strzechą trzech zabytkowych budynków stanowiących całość ośrodka rekreacyjno-wypoczynkowego, który znany jest głównie dzięki tamtejszej hodowli koni.

Po rozpakowaniu rzeczy uczestnicy ruszyli w kierunku Jeleniej Góry, gdzie czekał już na nich kierownik budowy Pasażu Grodzkiego – Pan mgr inż. Paweł Zaremba, który zdecydował się osobiście oprowadzić zainteresowanych po terenie budowy odpowiadając cierpliwie na szereg pytań dotyczących konstrukcji budynku i problemów jakie napotkano przy jej wznoszeniu.

Galerię zaprojektowano jako żelbetową w układzie płytowo-słupowym z posadowieniem mieszanym, tj. za pośrednictwem stóp fundamentowych, ław jaki i miejscowym udziałem pali fundamentowych pracujących jako elementy wzmacniające podłoże gruntowe pod przylegającymi kamienicami. Podstawową trudnością z jaką przyszło się borykać wykonawcy robót – firmie Erbud – jest brak miejsca do składowania materiałów budowlanych, co wynika z faktu, iż cały teren budowy stanowi obrys zewnętrzny wznoszonego budynku. Wymusiło to skrupulatne planowanie harmonogramu dostaw materiałów, które musza być wykorzystywane na bieżąco, bez możliwości składowania ich w większej ilości na placu budowy.

Początkowo budynek planowany był jako 7-kondygnacyjny, z czego trzy kondygnacje stanowić miał garaż podziemny, lecz ze względu na nieproporcjonalny wzrost kosztów związany z pracami w poziomie poniżej zwierciadła wód gruntowych inwestor ostatecznie zdecydował o wykonaniu tylko jednego poziomu garaży (co niestety zapewni tylko 70 miejsc parkingowych).

Niezwykle istotną decyzją był wybór sposobu zabezpieczenia ponad 100-letnich ceglano-kamiennych budynków przylegających bezpośrednio do ścian czynszówek wyburzonych z miejsca, gdzie prowadzone są teraz prace budowy Pasażu. W związku z planowanymi pracami fundamentowania nowowznoszonej galerii poniżej poziomu posadowienia budynków sąsiadujących, wykonano podbicie fundamentów ścian, które bezpośrednio były narażone na uszkodzenia. Zastosowano w tym celu pale typu jet-grounding ze zbrojeniem sztywnym w postaci dwuteownika HEB 100 wwibrowywanego centralnie w środku pala z pozostawieniem odcinka kształtownika wymaganego do połączenia pala z cokołem w formie masywnej ławy uciąglającej fundament pod całą ścianą. Jako dodatkowe zabezpieczenie przed odspojeniem się zabezpieczanej ściany od starej kamienicy wykonano trzy ściągi rozłożone równomiernie po wysokości budynku.

Mimo wykonanych zabezpieczeń na przylegającej kamienicy pojawiły się rysy pionowe wzdłuż całej wysokości ściany, co świadczy o znacznych przemieszczeniach ściany w kierunku prowadzonego wykopu. Zmusiło to projektantów do uwzględnienia w projekcie dodatkowego obciążenia na ścianę Galerii wynikłego z częściowego oparcia o nią zabezpieczanej ściany kamienicy.

Ze względu na zły stan techniczny pobliskich zabytkowych zabudowań jaki i brak zgody ze strony okolicznych mieszkańców wykonawca nie mógł użyć do zrealizowania zabezpieczenia wykopu szerokoprzestrzennego tak popularnych obecnie ścianek wbijanych z profili Larsena, zmuszony był natomiast do wykonania pali żelbetowych, z których najdłuższy dochodził do 13 m przy średnicy 63 cm. Jako zbrojenie pali wykorzystywano dwuteowniki typu HEB jaki i zbrojenie w formie spirali.

W stosunku do kształtowania strefy przypodporowej płyta stropowa-słup: projekt wykazuje tendencje właściwe już od jakiegoś czasu dla projektów zachodnich tego typu konstrukcji, a mianowicie rozległe głowice, których bok dochodzi czasami nawet 0,4 rozpiętości przęsła. Zastosowanie lokalnego pogrubienia płyty stropowej z wartości 25 cm w przęśle do 35 cm w strefie narażonej na przebicie pozwoliło uniknąć specjalnego zbrojenia systemowego. W celu przyspieszenia prac zbrojarskich zastosowano zbrojenie w formie siatek z prętów żebrowanych #10 o oczku 10 i 15 cm, co – jak zwrócili uwagę sami studenci – stanowi więcej niż wynika to z warunku zbrojenia minimalnego. Po wizycie na placu budowy każdy z uczestników warsztatów mógł obejrzeć rysunki architektoniczne i konstrukcyjne wznoszonego Pasażu Grodzkiego opatrzone fachowym komentarzem pracowników z biura wykonawcy.

Po powrocie z Jeleniej Góry do ośrodka uczestnicy czerpali przyjemność z dostępnych wygód, przygotowując się jednocześnie do wieczornej sesji referatowej, na której przedstawiono 4 prezentacje – po dwie z każdego z Kół współorganizujących. Pierwszego dnia gospodarzem wieczoru był – piastujący ostatnie dni stanowisko przewodniczącego Koła „Conkret” – Michał Kozdrój. Sesja okazała się na tyle interesująca, że grad pytań jaki padał po każdym z referatów spowodował, iż spotkanie to wydłużyło się o godzinę. Wieczór jak i noc poświęcono na integrację studentów pomiędzy sobą jak i z opiekunami – zabawa była przednia a ilość atrakcji oszałamiająca!

Główną atrakcją drugiego dnia Warsztatów była wyprawa na najwyższy szczyt całych Sudetów tj. Śnieżkę, licząca 1602 m n.p.m. , na którą każdy z uczestników musiał wejść o własnych siłach – jak mówią zdobywcy szczytu „trud się opłacił, bo nigdzie nie ma takich widoków!”. Atrakcję dodatkowa stanowił budynek poczty czeskiej o drewnianej konstrukcji z automatycznymi przesłonami żaluzjowymi ścian jak i hydraulicznie podnoszonym dachem i wzbudzającym powszechne zainteresowanie sposobem żyletkowego podparcia za pośrednictwem 6 blach zorientowanych pionowo. Sposób w jaki uczestnicy pokonali drogę powrotną zależał od zapasów sił, jakie im pozostały. Część wybrała bogaty w piękne widoki krajobrazu zjazd kolejką, natomiast zdecydowana większość postanowiła zejść z góry szlakiem prowadzącym po łagodniejszej stronie góry.

Po powrocie z wyprawy wszyscy rozkoszowali się wybornym obiadem złożonym z potraw kuchni staropolskiej zbierając siły na zbliżająca się popołudniu drugą sesję referatową. Tym razem przedstawiono 5 referatów z czego trzy przygotowali studenci Koła „Conkret”. Podczas trwania kolejnych wystąpień wszyscy uczestnicy oceniali prezentujących pod względem merytorycznym jaki i wrażeń wizualnych, jakie wzbudzała ich prezentacja; a wszystko dla wyłonienia zwycięzców, w których ręce powędrowały m.in.:

Po chwilach wyróżnień przyszedł czas na uwiecznienie emocji i odcisku swojego kciuka w specjalnej Kronice pamiątkowej Koła „Conkret”. Wpisy były najróżniejsze – jedne tajemnicze inne zaś dowcipne. Ważne jest jednak to, że każdy niesie ze sobą cały ładunek pozytywnych emocji, jakich wspólne Warsztaty były pełne! Czas wieczorny rozpoczęto od wspólnego pieczenia kiełbasek nad ogniskiem – a już w godzinę później wszyscy chętni korzystali z dobrodziejstwa sauny czy grzania się przy kominku ;]

Z ramienia organizatorów jaki i opiekunów pragniemy wszystkim uczestnikom Budowlanych Warsztatów Inżynierskich „Karkonosze 2009” serdecznie podziękować za udział i przygotowanie referatów, jak również zaprosić wszystkich studentów chętnych udziału podobnym Warsztatom w przyszłym roku o zapisanie się do Naszego Koła Naukowego!

Zdjęcia - wkrótce