O interpretacji warunków środowiskowych przy określaniu klasy ekspozycji w projektach konstrukcji żelbetowych

Autorzy: Zybura, A. ; Śliwka, A.
Tytul: O interpretacji warunków środowiskowych przy określaniu klasy ekspozycji w projektach konstrukcji żelbetowych
Czasopismo: Inżynieria i Budownictwo
rok: 2010, R. 66, nr 3, s. 116--120, Bibliogr. 6 poz., il.
Słowa kluczowe:

warunki środowiskowe, klasa ekspozycji, projekt, konstrukcja żelbetowa

Miejsce zatrudnienia autora: Politechnika Śląska

Przedstawiono przesłanki wyboru zamieszczonych w normach PN-EN 206-1 i PN-EN 19921-1 klas ekspozycji, służących do określania grubości otulenia. jakości betonu oraz granicznej szerokości rys. W każdej klasie ekspozycji omówiono zasadniczy mechanizm niszczenia betonu, nawiązując do rozszerzonych w normie brytyjskiej BS 8500-1 przykładów występowania środowisk. Norma PN-EN 1992-1-1 [3] określa warunki środowiskowe i gruntowe wyróżniając 6 podstawowych klas ekspozycji: X0 (warunki nie stwarzające niebezpieczeństwa korozji zbrojenia i uszkodzenia betonu), XC (zagrożenie korozją zbrojenia na skutek karbonatyzacji betonu), XD i XS (działanie chlorków), XF (uszkodzenie betonu w wyniku zamarzania i rozmrażania), XA (agresja chemiczna).

X0 – każde środowisko łagodnie wpływa na niekorzyść, ale po długim czasie nie widać zmian w trwałości

XC: - XC1 (środowiska suche lub stale mokre, np. wewnątrz budynków o małej wilgotności lub zanurzony w wodzie); XC2 (środ mokre, sporadycznie suche, np. górna powierzchnia balkonu, część podziemna budynku), XC3 (środ umiarkowanie wilgotne, np. elementy wewnątrz budynku o umiarkowanej lub dużej wilgotności lub ściany i górny strop garażu, dolna pow. balkonu), XC4 (środowiska cyklicznie mokre i suche, np. powierzchnia zewnętrzna ścian budynku, wewnętrzne powierzchnie tuneli dla pieszych).

XD1 – środowisko zagrażające korozją spowodowana chlorkami niepochodzącymi z wody morskiej (chlorki z powietrza głównie od środków odladzania jezdni): XD1 – warunki umiarkowanie wilgotne (podpory i mury oporowe w odległości większej jak 10 m od jezdni, elementy pomostów powyżej 5 m nad jezdnią); XD2 – mokre, sporadycznie suche (baseny, konstrukcje 1 m poniżej jezdni); XD3 – cyklicznie mokre i suche (gzymsy, konstrukcje w odległości mniejszej jak 10 m od jezdni lub mniej jak 1 m pod pow. jezdni);

XS – od chlorków z wody morskiej: XS1 – z wyłączeniem bezpośredniego kontaktu z wodą (w pasie lądu szerokości około 10 km od brzegu); XS2 – środowiska związane ze stałym zanurzeniem w wodzie; XS3 – strefa pływów, rozbryzgów i aerozoli.

XF: XF1 – warunki umiarkowanego nasycenia wodą bez środków odladzających (pionowe pow. narażone na deszcz i zamarzanie), XF2 – warunki jak przy XF1 ale z obecnością soli odladzających (budowle w pobliżu dróg odladzanych zimą i na które pada np. deszcz); XF3 – silne nasycenie wodą bez środków odladzających; XF4 – warunki silnego nasycenia wodą ze środkami odladzającymi lub wodą morską (konstrukcje zagrożone bezpośrednim opryskiwanie substancjami odladzającymi oraz ochlapywane wodą morską z jej zamarzaniem).

XA – XA1, XA2, XA3 – środowiska chemicznie agresywne: mało, średnio, silnie.

 
Komentarze (1)
1czwartek, 13 października 2022 12:10
Stanisław Plechawski
Dzień dobry.
Z uwagi na to, że są różne zdania na ten temat, mam konkretne pytanie:
Jaką klasę ekspozycji należy przyjąć dla garażu wielostanowiskowego zlokalizowanego częściowo pod budynkiem mieszkalnym (develooperskim), a częściowo na zewnątrz tego budynku, czyli mówiąc wprost: w gruncie?
Pozdrowienia
St. Plechawski

Dodaj swój komentarz

Imię:
Twój email:
Komentarz: